14 juli 2007

Van Hanoi naar Hai Pong naar CatBa naar Ha long Opstaan om 5 uur in de hitte en door het geluid van een ventilator is niet de optimale manier om te ontwaken in een overbevolkte stad... Wel we konden niet anders, want om 05.45 werden we verwacht in het station van Hanoi om de bus te nemen naar Hai Pong. Volgens de vietnamese levensstijl (redelijk los, en ze vinden het zelf te heet om iets te doen) vertrok de bus 30 minuten later richting kust. We waren er dus al zeker van dat we de aansluiting met de snelle ferry gemist hadden... De tragere wou er 4 uur overdoen, tegenover 2 uur met de andere... 3 uur later kwamen we aan in Hai Pong... maaaar!!!! de taxi die we nadien namen verstond geen engels... helaas pindakaas. Het woordje ferry verstond hij wel dus bracht hij ons naar de ferry, maar wat voor een... De ferry lag normaal 5 min rijden van het station, maar we zaten al 30 min in de taxi (met airco!!!!).. We werden gedropt the middle of nowhere en zagen in de verte een klein barakje staan vol met vietnamezen. We sloten ons aan bij de groep en ja inderdaad een kwam een grote speedboot af. Afgeladen vol ( en zonder toeristen) met brommers etc... werden we naar het eiland gebracht. Het frisse windje deed deugd en de trage ferry lag al ver achter ons, na 20 minuten stonden we daar al. Hoewel het niet in CatBa zelf was deed het toch deugd (de frisse wind he).Na een halfuurtje bus door het nationaal natuurpark kwamen we voldaan (niet van het eten... we hadden immers al uren niet gegeten) aan in CatBa.

1. we waren er voor ons schema!
2. We hadden een taxi met airco en een boot vol met wind :p.
3. We hadden een prachtig niet toerisch deeltje gezien van het eiland.

Het eerste wat we deden toen we in Catba waren, was onze bagage te droppen in het hotel en in bikini richting brommer te lopen. Voor 3000 dong (ter info:22000 dong is 1 euro) werden we naar het strand gevoerd tegen 60 km per uur en zonder helmen (het is te warm vndr). 10 minuutjes later doken we in de zee. Het was een beetje verfrissend , maar toch nog een 30-tal graden. 16.00: Iedereen werd verwacht aan de haven om de boot te nemen. Het was een mooi tafereeltje: duizenden drijvenden huisjes in alle kleuren die je je maar kan inbeelden! (ter detail: mn west-vlaams accent is weg en ik spreek nu met u en ge... jaja antwerpenaren en leuvenaren?leuvenaars? hebben best wat invloed!)Onze boot werd een oude en prachtige oude Oosterse zeilboot (wel met motor, want was te vaak windstil en de zeilen zijn hier van dik linnen). We werden naar Ha long baai gebracht en volgens mij (tot nu toe) is dat het mooiste deeltje ter wereld! We hadden allemaal het gevoel dat we in een sprookje beland waren. De rotsen, het verfrissende windje, de drijvende vissersdorpjes, de miniroeibootjes op een heuse zee, de drijvende winkeltjes.. Na een uurtje hielt de boot halt en te midden van de roten lagen ze ten anker... en wat doe je dan? Zo snel mogelijk de zee induiken! S avonds waren we aan het varen en zagen we de bliksem in de wolken flisten! Onbeschrijfelijk! Daar lagen we dan moederziel alleen in een droom! De stuurmannen hadden voor eten gezorgd: verse gegrilde vis, rijst tofu, miniinktvisjes, kool, schelpen en een overheerlijk limoensausje. Daarna kregen we een verfrissend stukje watermeloen. Aangezien het plots begon te onweren kropen we allemaal gezellig binnen om wat bij te praten, gezelschapspelletjes te spelen en af en toe naar buiten te rennen om te regendansen. S nachts sliepen we op het dek met een enorme sterrenhemel boven ons ( het was toen 00.30)