25-07
Uitgeslapen vandaag!!! Dat leek al eeuwen geleden... Om 09.30 hebben we ontbeten in cafe des amis en daarna vertrokken we met de motorbikes (jaja opnieuw). Na een paar uur rijden vonden we een spookdorpje, die een verwaarloosd vissersdorpje bleek te zijn... De mensen keken ons aan alsof we aliens waren, waarschijnlijk zagen we nog nooit toeristen. De stank daar was niet te harden en overal speelden de kindjes tussen de rotte vis.. Met leed in de ogen vertrok iedereen diep gechoqueerd terug naar het supertoeristische en luxueze Nha Trang. Daar aangekomen spraken we met 3 af om ons eens te laten masseren... ja man, da uurtje ging snelsnel voorbij!
savonds hebben we met zn 4en geparasailed... Zalig!!! (hopen fotos volgen!)
owja: gisteren de 24ste aten we in een chique restaurant... en mijn iiiiiiiiiiiiiii kwam tevoorschijn... Ooit al ratten, muizen en vleermuizen tesamen gezien?
26-07
De nachttrein vanuit Nha Trang bracht ons naar de gezellige drukte van Saigon (gezellig... omdat de drukte van Hanoi er mee te vergelijken valt, anders was het een pure cultuurchoque. Hier geldt dezelfde regel: Ogen sluiten en de straat overlopen en tevens je niets aantrekken van al het getoeter!) Door de cadans van de trein viel iedereen in een diepe slaap, en tot ergernis van enkelen ronkten sommigen van plezier.. (maw de Vietnamese mevrouw boven ons kon goed knorren!).
Vandaag hebben we Saigon wat ontdekt: een stadswandeling, pagodes bezocht, het oorlogsmuseum bezocht... (enja daarvan raakte iedereen wel wat stil... de eetlust was bij velen dan ook ver te vinden). In de namiddag hebben we dan wat ons geld verdaan aan souveniertjes te kopen...(sorry papa, voor jou moeilijk iets te vinden... en mama... de helft van mn rugzak zit vol met spullen voor jou (dus ik vrees dat het moeilijk mee te nemen valt)). Nu ben ik wat aan het wachten, want straks gaan we iets eten.
Morgenvroeg vertrekken we op 3-daagse naar de Mekong delta.
Alles goed hier verder, ik leef nog, zie hier en daar rood en donkerbruin.
donderdag 26 juli 2007
dinsdag 24 juli 2007
verslag
Ja, het is al hopeloos lang geleden dat ik nog iets geschreven heb, maar ofwel was de tijd er niet, ofwel waren er computerprobleempjes.
16-07
We werden gewekt door het monotone geluid van de wekker... Een ijskoude douche bracht ons verfrissing om de broeierige hitte tegemoet te gaan.
06:00: De ferry vertrok van Catba richting Haiphong. In plaats van een uurtje, deed hij er 3 uur over... In Belgie zouden we al zenuwachtig worden, hier echter niet. De mensen leven hier veel relaxter en ja... wij ook een beetje. De ene gebruikte de extra tijd om slaap in te halen, ik echter ging op zoek naar kindjes om te fotograferen.
rond 09.00 kwamen we aan in het drukke Haiphong en liepen we met onze overvolle loodzwaren trekrugzak richting het aircohebbende saigoncafe. Daar aten we een stevig westers ontbijt gecombineerd met een typische vietnamese lemon juice. Overheerlij,k!
Rond de middag bracht een charterbusje ons terug naar Hanoi. Daar aangekomen brachten de meesten de namiddag door als echte vrouwen... al shoppend!
19:00: De nachtbus richting Hue vertrok...
17-07
Wat een leuke, frisse nacht zou moeten zijn draaide een klein beetje anders uit.We raakten aan de praat met enkele Amerikaanse twintigers die werkten in Turkmenistan... onbeschofte gevallen, ja dat wel(en weer werd ons beeld van amerikanen mooi in stand gehouden).
Eventjes later lag iederen te puffen en te zuchten... De een riep wat in het Vietmees, een paar hollanders hadden het over de airco, en de amerikanen konden niets anders meer kreunen dan the AC... Aangezien niemand wist hoe de airco werkte werden we met zn allen de straag opgestuurd. Ik was zooo moe dat ik op de stop in slaap viel... tussen de kakkerlakken (best dat ik die maar achteraf zag)
Rond de middag passeerden we de 17de breedtegraad en daar bleven we met zn 8-en eventjes hangen. Een local wou ons het gebied eens tonen, en wij stemden daarmee in. Hij liet ons duidelijk de grens tussen noord en zuid zien, ook amerikaanse basissen, enorme bommenkraters, kerkhoven, tanken en tunnels (de best bewaarde in heel Vietnam).
Het viel beter mee dan ik dachtm want zelfs ik met mijn claustrofobische trekjes overleefde het in de tunnels, 23 meter onder de grond. Met een uur of 12 vertraging kwamen we met zn allen doodmoe savonds aan in hue, een authentieke stadje met veel veel kunst.
18-07
Dit keer konden we uitslapen, en dat tot 08.00!!! Een halfuurjte later zaten we al op motorbikes met chauffeur... We reden de parfumrivier af en bezoekten tal van pagodes en tempels: to mieu, tu duc, de citadel, Poi Noi,... Rond de avond waren we terug in het hotel voor een douche... Iedereen die rijst wat beugegeten was bestelde die avond een lekkere italiaans pasta (jaja, ik ook hoor!)
19-07
Hue kwam veel te vroeg op zn eind, want die ochtend vertrokken we al naar Hoi An. Onderweg stopten we aan het strand (voor een lemon juice natuurlijke), we zagen the marble mountains en china beach (daar gingen de amerikaanse soldaten hun vakantie nemen tijdens de Vietnamoorlog).
13.00: Aangekomen in Hoi An lieten we direct kleren maken op maat (de een wat meer dan de ander... (jaja mama, ik behoorde tot die mindere!)).Savonds werden we verwacht in een typisch vietnamees restaurand waar we onze eigen maaltijd gingen bereiden. En wat bleek? De vietnamese keuken gebruikt geen zout, enorm veel veel olie, en hopen look. maar... Het was overheerlijk! Na het eten gingen we iets drinken in een lokale rockbar en tot rond 00.00 speelden we tafelvoetbal met de Vietnamezen.
20-07
We kregen een vrije dag en met een paar besloaten we de stad te verkennen... Hoi An is gewoon prachtig! De sfeer, de mensen, de architectuur, de natuur,... Een stad op U tegen te zeggen!s Middag aten we in het rockcafe en daarna huurden we motorbikes deze keer om zelf te rijden... Een motorbike is bij ons dus een moto van 125 cc, maar we reden wel zonder helm. Zalig, want Hoi An is helemaal niet zo druk en gevaalrijk om te rijden dan Hanoi.
In de namiddag haalden we onze kleertjes op en s avonds gingen we pizza eten..
00:00: bedtijd! EN eindelijk werkt de elektriciteit terug (na een panne van 24 uur in heel de stad)
21-07
oke, wegens tijdsgebrek geef ik een nog kortere inhoud: thuis zalk wel alles goed uitleggen
06.00: opstaan, ontbijten en charterbusje naar Kontum-onderweg de oude tempels van My Son bezocht-7 uur gereden over 200 km-Kontum is helemaal niet toeristisch, je wordt enorm aangestaard-naar de markt geweest en daar eten gekocht-->gezellig opgegeten in hotel-gezelschapspelletjes gespeeld-naar huis gebeld-22.00:slapen 22-07
08.00: begin trekking-bergvolkeren-heel choquerend... Kindjes van 4 jaar die voor hun babybroertjes en zusjes moeten zorgen... en kinderarbeid a volonte...-jungletocht-bijna doodservaring op rivier in het onweer( de vietnamezen hadden het daar in nog geen 25 jaar zo erg en gevaarlijk geweten)...-s avonds geslapen in hut in dorpje
23-07
04:00; wakker door hanengekraai-verder gewandeld terug naar het hotel-ontbeten-charterbusje van Kontum naar Nha trang-Nha trang: het benidorm van vietnam- cocktails gaan drinken
24-07
-vroeg opgestaan
- gaan duiken en snorkelen
- iets gaan drinken
16-07
We werden gewekt door het monotone geluid van de wekker... Een ijskoude douche bracht ons verfrissing om de broeierige hitte tegemoet te gaan.
06:00: De ferry vertrok van Catba richting Haiphong. In plaats van een uurtje, deed hij er 3 uur over... In Belgie zouden we al zenuwachtig worden, hier echter niet. De mensen leven hier veel relaxter en ja... wij ook een beetje. De ene gebruikte de extra tijd om slaap in te halen, ik echter ging op zoek naar kindjes om te fotograferen.
rond 09.00 kwamen we aan in het drukke Haiphong en liepen we met onze overvolle loodzwaren trekrugzak richting het aircohebbende saigoncafe. Daar aten we een stevig westers ontbijt gecombineerd met een typische vietnamese lemon juice. Overheerlij,k!
Rond de middag bracht een charterbusje ons terug naar Hanoi. Daar aangekomen brachten de meesten de namiddag door als echte vrouwen... al shoppend!
19:00: De nachtbus richting Hue vertrok...
17-07
Wat een leuke, frisse nacht zou moeten zijn draaide een klein beetje anders uit.We raakten aan de praat met enkele Amerikaanse twintigers die werkten in Turkmenistan... onbeschofte gevallen, ja dat wel(en weer werd ons beeld van amerikanen mooi in stand gehouden).
Eventjes later lag iederen te puffen en te zuchten... De een riep wat in het Vietmees, een paar hollanders hadden het over de airco, en de amerikanen konden niets anders meer kreunen dan the AC... Aangezien niemand wist hoe de airco werkte werden we met zn allen de straag opgestuurd. Ik was zooo moe dat ik op de stop in slaap viel... tussen de kakkerlakken (best dat ik die maar achteraf zag)
Rond de middag passeerden we de 17de breedtegraad en daar bleven we met zn 8-en eventjes hangen. Een local wou ons het gebied eens tonen, en wij stemden daarmee in. Hij liet ons duidelijk de grens tussen noord en zuid zien, ook amerikaanse basissen, enorme bommenkraters, kerkhoven, tanken en tunnels (de best bewaarde in heel Vietnam).
Het viel beter mee dan ik dachtm want zelfs ik met mijn claustrofobische trekjes overleefde het in de tunnels, 23 meter onder de grond. Met een uur of 12 vertraging kwamen we met zn allen doodmoe savonds aan in hue, een authentieke stadje met veel veel kunst.
18-07
Dit keer konden we uitslapen, en dat tot 08.00!!! Een halfuurjte later zaten we al op motorbikes met chauffeur... We reden de parfumrivier af en bezoekten tal van pagodes en tempels: to mieu, tu duc, de citadel, Poi Noi,... Rond de avond waren we terug in het hotel voor een douche... Iedereen die rijst wat beugegeten was bestelde die avond een lekkere italiaans pasta (jaja, ik ook hoor!)
19-07
Hue kwam veel te vroeg op zn eind, want die ochtend vertrokken we al naar Hoi An. Onderweg stopten we aan het strand (voor een lemon juice natuurlijke), we zagen the marble mountains en china beach (daar gingen de amerikaanse soldaten hun vakantie nemen tijdens de Vietnamoorlog).
13.00: Aangekomen in Hoi An lieten we direct kleren maken op maat (de een wat meer dan de ander... (jaja mama, ik behoorde tot die mindere!)).Savonds werden we verwacht in een typisch vietnamees restaurand waar we onze eigen maaltijd gingen bereiden. En wat bleek? De vietnamese keuken gebruikt geen zout, enorm veel veel olie, en hopen look. maar... Het was overheerlijk! Na het eten gingen we iets drinken in een lokale rockbar en tot rond 00.00 speelden we tafelvoetbal met de Vietnamezen.
20-07
We kregen een vrije dag en met een paar besloaten we de stad te verkennen... Hoi An is gewoon prachtig! De sfeer, de mensen, de architectuur, de natuur,... Een stad op U tegen te zeggen!s Middag aten we in het rockcafe en daarna huurden we motorbikes deze keer om zelf te rijden... Een motorbike is bij ons dus een moto van 125 cc, maar we reden wel zonder helm. Zalig, want Hoi An is helemaal niet zo druk en gevaalrijk om te rijden dan Hanoi.
In de namiddag haalden we onze kleertjes op en s avonds gingen we pizza eten..
00:00: bedtijd! EN eindelijk werkt de elektriciteit terug (na een panne van 24 uur in heel de stad)
21-07
oke, wegens tijdsgebrek geef ik een nog kortere inhoud: thuis zalk wel alles goed uitleggen
06.00: opstaan, ontbijten en charterbusje naar Kontum-onderweg de oude tempels van My Son bezocht-7 uur gereden over 200 km-Kontum is helemaal niet toeristisch, je wordt enorm aangestaard-naar de markt geweest en daar eten gekocht-->gezellig opgegeten in hotel-gezelschapspelletjes gespeeld-naar huis gebeld-22.00:slapen 22-07
08.00: begin trekking-bergvolkeren-heel choquerend... Kindjes van 4 jaar die voor hun babybroertjes en zusjes moeten zorgen... en kinderarbeid a volonte...-jungletocht-bijna doodservaring op rivier in het onweer( de vietnamezen hadden het daar in nog geen 25 jaar zo erg en gevaarlijk geweten)...-s avonds geslapen in hut in dorpje
23-07
04:00; wakker door hanengekraai-verder gewandeld terug naar het hotel-ontbeten-charterbusje van Kontum naar Nha trang-Nha trang: het benidorm van vietnam- cocktails gaan drinken
24-07
-vroeg opgestaan
- gaan duiken en snorkelen
- iets gaan drinken
zaterdag 21 juli 2007
21 juli
hey
Na een rit van 8 uur zijn we eindelijk aangekomen in eeeuh;... kben nu naam vergeten. Je kan de weg ermaartoe vergelijken met het gistelskasseitje, maar dan in de bergen... jaja 150 km en uren onderweg! Hier niet toeristisch en de mensen kijken je dan ook maar vreemd aan als je blond bent... MOrgen gaan we dag op trekking en slapen dan bij de lokale bevolking. Daarna gaan we richting Nathrang. En ja hoor het boekje gebruik ik veel!!!! Kben wel doodmoe nu. We gaan straks etenm en kzal eens mn blog hier testen.
doeeeeeixxxxx
Na een rit van 8 uur zijn we eindelijk aangekomen in eeeuh;... kben nu naam vergeten. Je kan de weg ermaartoe vergelijken met het gistelskasseitje, maar dan in de bergen... jaja 150 km en uren onderweg! Hier niet toeristisch en de mensen kijken je dan ook maar vreemd aan als je blond bent... MOrgen gaan we dag op trekking en slapen dan bij de lokale bevolking. Daarna gaan we richting Nathrang. En ja hoor het boekje gebruik ik veel!!!! Kben wel doodmoe nu. We gaan straks etenm en kzal eens mn blog hier testen.
doeeeeeixxxxx
zondag 15 juli 2007
14 juli 2007
Van Hanoi naar Hai Pong naar CatBa naar Ha long Opstaan om 5 uur in de hitte en door het geluid van een ventilator is niet de optimale manier om te ontwaken in een overbevolkte stad... Wel we konden niet anders, want om 05.45 werden we verwacht in het station van Hanoi om de bus te nemen naar Hai Pong. Volgens de vietnamese levensstijl (redelijk los, en ze vinden het zelf te heet om iets te doen) vertrok de bus 30 minuten later richting kust. We waren er dus al zeker van dat we de aansluiting met de snelle ferry gemist hadden... De tragere wou er 4 uur overdoen, tegenover 2 uur met de andere... 3 uur later kwamen we aan in Hai Pong... maaaar!!!! de taxi die we nadien namen verstond geen engels... helaas pindakaas. Het woordje ferry verstond hij wel dus bracht hij ons naar de ferry, maar wat voor een... De ferry lag normaal 5 min rijden van het station, maar we zaten al 30 min in de taxi (met airco!!!!).. We werden gedropt the middle of nowhere en zagen in de verte een klein barakje staan vol met vietnamezen. We sloten ons aan bij de groep en ja inderdaad een kwam een grote speedboot af. Afgeladen vol ( en zonder toeristen) met brommers etc... werden we naar het eiland gebracht. Het frisse windje deed deugd en de trage ferry lag al ver achter ons, na 20 minuten stonden we daar al. Hoewel het niet in CatBa zelf was deed het toch deugd (de frisse wind he).Na een halfuurtje bus door het nationaal natuurpark kwamen we voldaan (niet van het eten... we hadden immers al uren niet gegeten) aan in CatBa.
1. we waren er voor ons schema!
2. We hadden een taxi met airco en een boot vol met wind :p.
3. We hadden een prachtig niet toerisch deeltje gezien van het eiland.
Het eerste wat we deden toen we in Catba waren, was onze bagage te droppen in het hotel en in bikini richting brommer te lopen. Voor 3000 dong (ter info:22000 dong is 1 euro) werden we naar het strand gevoerd tegen 60 km per uur en zonder helmen (het is te warm vndr). 10 minuutjes later doken we in de zee. Het was een beetje verfrissend , maar toch nog een 30-tal graden. 16.00: Iedereen werd verwacht aan de haven om de boot te nemen. Het was een mooi tafereeltje: duizenden drijvenden huisjes in alle kleuren die je je maar kan inbeelden! (ter detail: mn west-vlaams accent is weg en ik spreek nu met u en ge... jaja antwerpenaren en leuvenaren?leuvenaars? hebben best wat invloed!)Onze boot werd een oude en prachtige oude Oosterse zeilboot (wel met motor, want was te vaak windstil en de zeilen zijn hier van dik linnen). We werden naar Ha long baai gebracht en volgens mij (tot nu toe) is dat het mooiste deeltje ter wereld! We hadden allemaal het gevoel dat we in een sprookje beland waren. De rotsen, het verfrissende windje, de drijvende vissersdorpjes, de miniroeibootjes op een heuse zee, de drijvende winkeltjes.. Na een uurtje hielt de boot halt en te midden van de roten lagen ze ten anker... en wat doe je dan? Zo snel mogelijk de zee induiken! S avonds waren we aan het varen en zagen we de bliksem in de wolken flisten! Onbeschrijfelijk! Daar lagen we dan moederziel alleen in een droom! De stuurmannen hadden voor eten gezorgd: verse gegrilde vis, rijst tofu, miniinktvisjes, kool, schelpen en een overheerlijk limoensausje. Daarna kregen we een verfrissend stukje watermeloen. Aangezien het plots begon te onweren kropen we allemaal gezellig binnen om wat bij te praten, gezelschapspelletjes te spelen en af en toe naar buiten te rennen om te regendansen. S nachts sliepen we op het dek met een enorme sterrenhemel boven ons ( het was toen 00.30)
1. we waren er voor ons schema!
2. We hadden een taxi met airco en een boot vol met wind :p.
3. We hadden een prachtig niet toerisch deeltje gezien van het eiland.
Het eerste wat we deden toen we in Catba waren, was onze bagage te droppen in het hotel en in bikini richting brommer te lopen. Voor 3000 dong (ter info:22000 dong is 1 euro) werden we naar het strand gevoerd tegen 60 km per uur en zonder helmen (het is te warm vndr). 10 minuutjes later doken we in de zee. Het was een beetje verfrissend , maar toch nog een 30-tal graden. 16.00: Iedereen werd verwacht aan de haven om de boot te nemen. Het was een mooi tafereeltje: duizenden drijvenden huisjes in alle kleuren die je je maar kan inbeelden! (ter detail: mn west-vlaams accent is weg en ik spreek nu met u en ge... jaja antwerpenaren en leuvenaren?leuvenaars? hebben best wat invloed!)Onze boot werd een oude en prachtige oude Oosterse zeilboot (wel met motor, want was te vaak windstil en de zeilen zijn hier van dik linnen). We werden naar Ha long baai gebracht en volgens mij (tot nu toe) is dat het mooiste deeltje ter wereld! We hadden allemaal het gevoel dat we in een sprookje beland waren. De rotsen, het verfrissende windje, de drijvende vissersdorpjes, de miniroeibootjes op een heuse zee, de drijvende winkeltjes.. Na een uurtje hielt de boot halt en te midden van de roten lagen ze ten anker... en wat doe je dan? Zo snel mogelijk de zee induiken! S avonds waren we aan het varen en zagen we de bliksem in de wolken flisten! Onbeschrijfelijk! Daar lagen we dan moederziel alleen in een droom! De stuurmannen hadden voor eten gezorgd: verse gegrilde vis, rijst tofu, miniinktvisjes, kool, schelpen en een overheerlijk limoensausje. Daarna kregen we een verfrissend stukje watermeloen. Aangezien het plots begon te onweren kropen we allemaal gezellig binnen om wat bij te praten, gezelschapspelletjes te spelen en af en toe naar buiten te rennen om te regendansen. S nachts sliepen we op het dek met een enorme sterrenhemel boven ons ( het was toen 00.30)
vrijdag 13 juli 2007
Vrijdag de 13de
warmwarmwarm,
maar voe de rest alles oke! Vandaag zijn we naar het museum van litteratuur geweest en we hebben een 2 uur durende fietstocht gekmaakt door hanoi en langs het grootste meer... verbrand, stikkendheet en gevaarlijk :pp gwn ogen dichtdoen en rijden. We hebben ook brommertjes genomen (zo van die taxis) lekker fris en wel tof, maar met e nodige iiiiiii-factor. Verder zijn we vegetarisch gaan eten, best lekker... maar niemand heeft echt honger... te warm om te eten.
maar voe de rest alles oke! Vandaag zijn we naar het museum van litteratuur geweest en we hebben een 2 uur durende fietstocht gekmaakt door hanoi en langs het grootste meer... verbrand, stikkendheet en gevaarlijk :pp gwn ogen dichtdoen en rijden. We hebben ook brommertjes genomen (zo van die taxis) lekker fris en wel tof, maar met e nodige iiiiiii-factor. Verder zijn we vegetarisch gaan eten, best lekker... maar niemand heeft echt honger... te warm om te eten.
donderdag 12 juli 2007
hanoi
Vanmorgen zijn we na 24 uur onderweg te zijn geweest veilig en zonder enkele vertraging aangekomen in Hanoi... Een stad die blijkbaar nooit zal slapen, want zelfs vanuit ons 4de verdiep van een mooi en net hotelletje (waar de airco bij ons niet werkt...) horen we al het getoeter... Je op straat begeven is dan ook een helse opdracht...
woensdag
De vlucht naar Zurich verliep weer vlot, wat wil je ook... 50 min vliegen. Aangekomen daar hebben we elkaar wat beter leren kennen, door jawel... te stronten. Het drie uur wachten bleek snel te verlopen. En daarna de helse vlucht naar kuala lumpur waar niemand een oog heeft dichtgedaan (behalve Linde en Kristof, want die slapen overal). Een geluk uit de hemel bleek ons persoonlijk scherm te zijn.. Na 4 films en een 8-tal afleveringen van Greys anatomy kwamen we zeer vroeg aan in in Malesie (6 uur plaatselijke tijd, 5 uur in vietnam en 00.00 n het hopelijk ietstje koudere belgenlandje). Eén iets was zeer jammer, want daar moesten we weer 4 uur wachten... gelukkig konden we dan ons even neerflokken op de bankjes in de transitzone... ( met onze kussens meegenomen uit het vliegtuig).
donderdag
Na wat een vrij korte vucht bleek te zijn, maar eindeloos lang duurde, kwamen we aan in de enorme hitte van vietnam... Iedereen zijn bagage bleek terecht, dus het was al een leuk begin.Het hotel bleek oké en daarna gingen we op stap in Hanoi... Een stad met verschillende mixen, hier en daar herken je franse invloed en dan weer chinese. Alleen die hitte.. die went waarschijnlijk nooit... Ik zit nu om 09.30 beneden met de deur wijdopen gewoon te typen en mn kleren zijn doorweekt, zo warm is het.
We zijn daar straks typisch vietnamees gaan eten, overheerlijk.. En at in een mooi restaurant en 2 drankjes voor... nog geen 5 dollar per persoon.. Goedkoop dus.
Morgen blijven we nog een dagje in hanoi, dus dan hoor je normaal nog iets van mij... Zaterdag ochtend vertrekken we weer vroeg naar Ha long... en zitten we 2 dagen op zee. Eindelijk verfrissing want zelfs het water van de douche is warm. Daarna nemen we de nachtbus naar hue.
Vriendelijke mensen en een supergroep.
kuskus.... en tom:hvj.
fotos komen in belgie
Abonneren op:
Reacties (Atom)
